Pistacjowy Zakątek V/80

Witam w okrągłym odcinku naszej zakątkowej przygody, nawet nie wiem kiedy to minęło. Bardzo się cieszę, że mam czytelników którzy śledzą moje wpisy. Poprzez to moja historia jest zapisana, a ludzie którzy w niej uczestniczą też. Pamięć jest ulotna, zaś słowo pisane przetrwa i zawsze można do niego wrócić. Właśnie teraz naszła nas ochota czytania historii od początku, przyznam się że dla mnie rewelacja. Wspomnienia wracają jak bumerang i uśmiech jest na twarzy. Idealnie byłoby to wydać sobie w druku, czy marzenia się spełnią, czy jestem w stanie to ogarnąć? Zostawiam Was z tymi moim pytaniami i wierszem.

 Osiemdziesiąty pistacjowy odcinek 

Warty poświęceń do wspominek

Ile zmian było przez ten czas 

Ile w tym wszystkim jest nas

Ale myślę sobie, że nie ważne wizualne zmiany

Kiedy dobrych ludzi w koło posiadamy 

I to oni właśnie bardzo się starają 

Chętnie do zakątka sobie zaglądają

 

Bo urok tego miejsca ludzie tworzą 

Ludzie którzy historie tu przywożą 

Ludzie którzy zabierają stąd wspomnienia 

I dobry nastrój który się nie zmienia

Jedni wpadają bo się umówili

Inni pod wpływem chwili

Jeszcze i tacy co na trasie są 

I chętnie odwiedzą pistacjowy dom

Czasem mamy dla siebie czasu niewiele

Czasem jest nam najweselej

Bo odwiedziny trwają dni parę 

I nikt się nie nudzi, dacie wiarę 

Ale najważniejsze jest to do tej pory 

Że każdy ładuje tu akumulatory 

Że zostawia wpis w naszej księdze 

I często dopisuje że jeszcze tu przybędzie 

A to najlepszy dowód na to

Że lubią z nami być tu w lato

I tym samym radują nasze serducha

A my mamy uśmiech od ucha do ucha