Pistacjowy Zakątek III/50

Dziś jest szczególny dzień i szczególny odcinek, bo to pięćdziesiąta odsłona naszego zakątka. Z tej okazji i wpis o nieco  innym charakterze. Dodatkowo to w tym tygodniu przypada trzecia rocznica kiedy to dostaliśmy klucze do pistacji dokładnie 15-go. Ale na pierwsze mikołajki nasi poprzednicy ofiarowali nam kalendarz. Dzisiaj właśnie chciałabym Wam pokazać jak to się tak naprawdę zaczęło. 

"Szczęście to przyjemność, której się nie żałuje" Sokrates

O tym jakie emocje nam towarzyszyły, kiedy odbieraliśmy ten prezent, to może innym razem napiszę. Ten kalendarz wisi teraz na Zakątku i ciągle sprawia, że łapie nas wzruszenie. To wszystko sprawia że jest się szczęśliwym. Zapraszam teraz na wiersz. 

 Panowie i Panie przydałoby się podsumowanie

Pięćdziesiąty odcinek o zakątku, a jak było na początku

Jak następowały zmiany tego miejsca

O tym będzie opowieść dzisiejsza

Historia zapisana w kalendarzu

Do serca przypadła nam od razu

To prezent od poprzednich właścicieli

Nie wszyscy go jeszcze widzieli

Dziś że właśnie okazja się nadarza

Zajrzyjmy do tego kalendarza

Jak zachodziły tu zmiany?

No to zaczynamy...

Przygotowanie terenu

Wyznaczenie granicy

I transport domku

Który tak dla nas się liczy

Później ustawianie

I podłączenie

Oraz pierwsze równanie

Pod przyszłe zazielenienie

Kalina już zasadzona

I katalpa osadzona

Słupki stoją pod ogrodzenie

I klon jesionolistny ma dla nas znaczenie

Już się powoli zieleni

A roślinki nie dają cieni

Ale taras się tu stroi

Nawet w nocy się nie boi

Jeszcze chwilka

I na tarasie

W cieniu posiedzieć 

Da się

O każdej porze roku

Zakątek ma wiele uroków

A kto dojrzał dla owadów hotel

Niech da znać potem

Jest ognik i naparstnica

I różyczka pokazuje swe lica

Czy można się było w tym nie zakochać?

Czy można tu z szczęścia szlochać?

Tu już na zdjęciach

Moje skromne ujęcia

Ktoś  kto śledzi i czyta

Podobieństwo fotek wychwyta

 PS. 

Dziś to na  tyle 

Za tydzień Wam uchylę

Jak myśmy na prezent zareagowali

I jak wierszem podziękowali