Kurier część druga

Witam serdecznie, tak jak obiecałem dzisiaj druga odsłona kuriera. Przy pisaniu tej części, emocje powróciły. Uwierzcie próbowałam trzymać je na wodzy, by nie wpisać tu niecenzuralnych słów. Trochę się udało, lekko nie było. Zapraszam do lektury. 

 Mija nocka wstaję rano

I do paczkomatu lecę 

We śnie bym nie przypuszczała

Jaką będę miała hecę 

W międzyczasie już SMS 

Dotarł z nową wiadomością 

Że i dzisiaj nową paczkę 

W drzwiach powitam z radością

Szczęście takie mi się trafia

Kurier paczki tam ładuje 

Nerwy trzymam więc na wodzy

Grzecznie pana dopytuję 

Czy na imię mu Mateusz

Który pisze SMS

Paczek jednak nie przynosi

I tak rezolutnie grzeszy 

Pan łamaną mi polszczyzną 

Odpowiada i zaprzecza

A ja pytam czy kolejną 

Moja paczkę ma w tych rzeczach

I tłumacze, że i dzisiaj 

Mam dostawę mieć kolejną 

Gdzie bym wtedy przypuszczała 

Że najlepsze jest przedemna

NIE, on nie ma to nie jego

rejon u mnie mu przypada

Więc odpieram pierwszą paczkę 

I z kurierem już nie gadam

Wsiadłam w auto odjechałam 

Kilometrów może parę 

I to co mnie tam spotkało 

Przeszło moją górną miarę 

Ten gagatek, choć bym chciała

Tu innego użyć słowa 

Moją druga już przesyłkę 

W paczkomacie skrzętnie schował 

Oczywiście SMSa wysłał ten 

No wiecie .... gnojek

Tu przelała mi się miarka

I puściły nerwy moje

Tak mnie wkurzył tak okropnie

Że mu  winna cosik byłam 

I do firmy migiem skrzętnie 

E-mail z historią wypuściłam 

Czy to coś da? Jestem pewna 

że daremne me starania

Ale chociaż mi ulżyło 

Że nie dostał gad uznania