Na dobre i na złe 37

Witam niedzielnie, głowiłam się który wiersz wstawić, ale padło na ułożenie nowego. Okazja ku temu jest nieco osobista, kolejny wspólny rok za nami. Ten rok sprawił, że na życie patrzę inaczej, inne priorytety są bardziej istotne. Mogłam docenić życie z poziomu szpitalnego łóżka, a to wiele spraw weryfikuje. Zapraszam do lektury 

Mijają lata, mijają godziny

A od wielu lat mamy status rodziny

I to właśnie dzisiaj jest dzień który 

Pozwalał nam iść poprzez życia góry

 

Raz bywało z górki, a raz pod górę 

To zajrzało słonko, a raz widać chmurę 

To sprawy we dwoje pchać można lżej 

Prościej tak bo wtedy jest ok

Co nas nie zabije to wzmacnia 

Uczucie nasze zawsze umacnia

Jak we włoskim małżeństwie to się docenia

Bo zawsze mamy sobie coś do powiedzenia

Wsparcie wzajemne jest środkiem złotym 

Bo rozwiązuje również kłopoty 

A nie zawsze życie płynie miodem i mlekiem 

Czasem drogi są kręte, czasem dalekie

Najważniejsze w tym wszystkim jest zrozumienie

I drugiej osoby docenienie

Otoczenie opieką i troską 

Sprawić by móc poczuć się bosko

Ja wiem i ja to czuję codziennie 

To jest bardzo bardzo przyjemne 

Wyprzedza me myśli i ubiega działanie 

Poranna kawa, potem śniadanie 

Plan dnia i wspólne wszystkie chwile

To naprawdę sprawia że masz w brzuchu motyle

Po wielu latach czujesz jak przed ślubem 

Tak ja to doceniam i bardzo lubię 

I chociaż kilku lat brakuje do kolejnego zera

Kocham to uczucie co dech zapiera 

Kocham ten czas godziny i minuty nam dane

By być, by czuć, by sprawić że serce jest oddane