Joga śmiechu

Witam serdecznie, pewnie nikt się nie spodziewał dziś wpisu, ale co tam nie zaszkodzi Was zaskoczyć. Piszę na gorąco i tak też publikuje, bo jest o czym.  Otóż wygrałam nagrodę na sesję śmiechu, jest to akurat w tym czasie kiedy wiele się dzieje. Ktoś tam miał szczęśliwe ręce, że trafiło na mnie, a dokładnie Gabrysia. Po krótkiej miłej rozmowie z Joginką Śmiechu ustaliłyśmy termin, na niedzielne pierwsze adwentowe popołudnie.  Co było dalej przeczytacie w wierszu. Zapraszam serdecznie 

 Pochwalić Wam się mogę 

Że wygrałam śmiechową jogę 

Co to takiego, z czym to się je

Na pewno przekonam się 

Zanim doszło do spotkania 

Julitka dała wytyczne do zapoznania

I niby to proste że się człowiek zaśmiechuje 

To czemu przed spotkaniem się denerwuję

 

Rozsiadłam się wygodnie świeczki sobie zapaliłam 

Domowników rzetelnie uprzedziłam 

I czekałam na połączenie z niecierpliwością 

I wewnętrzną radością 

Kiedy Julitka zadzwoniła 

Atmosfera radosna się zrobiła 

Hihi haha dźwięcznie brzmiało 

A mi ciągle było mało

 

Mini przerwy i oddechy

Dla wesołej mej uciechy 

Czasem tylko łyczek wody

Wśród wesołej tej przygody

Później pełna relaksacja 

To dopiero jest atrakcja 

Wyluzujesz się na duszy

Ciało też się mocno wzruszy

I choć wiem że w tym temacie 

Każdy przejdzie to inaczej 

Ja polecam nie zaszkodzi 

W duszy wszak jesteśmy młodzi 

Śmiech dodaje nam wigoru 

Śmiejmy się więc bez oporu

Poszukajcie swą joginka

By się pośmiać odrobinkę

Chcesz by była to Julitka

Ja polecam cool kobitka

Jeśli taki masz gdzieś zamiar 

Chętnie Ci podeślę namiar 

Za z serca Ci dziękuję 

Za tą radość w sercu czuję 

Za ten spokój, relaks dany

W nagrodzie zafundowany 

Ja się śmieje to z Joginką

Innym raz zaś z Karinką

No i tak jest nam zabawnie

Że i zdjęcie niewyraźne 🤣🤣🤣